Więcej informacji
Powieść psychologiczno-obyczajowa. Jeśli jesteś córką – lepiej zrozumiesz matkę, jeśli jesteś matką – inaczej spojrzysz na córkę. Jeśli jesteś mężczyzną – poznaj obie! Powieść opowiedziana z dwóch perspektyw: matki i córki, ukazuje kobiece dylematy w rzeczywistości XXI wieku. Opowiedziana na dwa głosy – dwóch różnych pokoleń. Pokazuje współczesne zmagania ambitnej i wykształconej singielki, która - choć spełniona zawodowo – nie może ułożyć sobie życia osobistego.
Jeśli jesteś córką – lepiej zrozumiesz matkę, jeśli jesteś matką – inaczej spojrzysz na córkę. Jeśli jesteś mężczyzną – poznaj obie!
Powieść opowiedziana z dwóch perspektyw: matki i córki, ukazuje kobiece dylematy w rzeczywistości XXI wieku. Opowiedziana na dwa głosy – dwóch różnych pokoleń. Pokazuje współczesne zmagania ambitnej i wykształconej singielki, która - choć spełniona zawodowo – nie może ułożyć sobie życia osobistego. Historia ukazuje zmieniającą się współczesną obyczajowość w kontekście związków damsko-męskich, relacji rodzice – dzieci, rodzinnych wartości, które giną wskutek egoizmu, braku głębokich więzi i materializmu. Powieść, dotyka także kwestii tożsamości seksualnej, z którą musi się zmierzyć główna bohaterka.
Streszczenie
Symbole: współczesna kobiecość z jej atrybutami i problemami, wolność finansowa i niezależność młodość i starość w zderzeniu ze współczesnym światem XXI w. w którym panuje kult młodości, zerwane więzy: przyjaciółka matki umiera samotnie w domu, znajduje ją córka zaalarmowana przez matkę; kobiecość jako poświęcenie, wieczna walka poświęcenia z egoizmem; matka, córka (singielka) i babka, w relacjach między sobą, miłość silniejszych niż śmierć; Kobiety bez mężczyzn, pokolenie trzech kobiet z których każda żyje i żyła bez mężczyzny; społeczna rola kobiety: bohaterka nie może znaleźć właściwego mężczyzny; targają nią wewnętrzne sprzeczności; najważniejsza jest praca ale boi się samotnej starości; ma wewnętrzne przekonanie, że żyjąc samotnie popełnia błąd więc chce się związać, ale nie ma za kim bo świat jest pełen samców alfa, którzy nie akceptują kobiet alfa; jeden z nich proponuje jej związek przez skype’a, kobieta opiekunka: zarówno matka, córka i babcia mają duże instynkty opiekuńcze, myślą o innych, umieją wyzbyć się własnego egoizmu dla innych, choć czują się przez to pokrzywdzone; opieka, dbałość o drugiego człowieka jest dla nich naturalną powinnością; homoseksualizm: bohaterka po serii nieudanych związków znajduje spełnienie w związku z inną kobietą; relacja homoseksualna jako wynik współczesnej dyskwalifikacji samca alfa czy wrodzona potrzeba biologiczna; początkowe odrzucenie przez matkę i finalnie akceptacja wyboru córki: miłość rodziców do dzieci jest bezgraniczna i wybacza wszystko, miłość rodziców do dzieci jest naturalna; miłość dziecka do rodzica nie jest bezgraniczna; dorosłe dziecko zdaje sobie sprawę z błędów rodziców.
Seria Pokolenie końca świata to przejmujący portret pokolenia, wchodzącego w dorosłość u progu nowego tysiąclecia. Świat nadal trwa, a jego obrazem są ludzie opisani w misternie skonstruowanych historiach, będących słodko gorzką esencją życia w nowym tysiącleciu.
Bohaterowie, to mieszkańcy Warszawy, uzależnieni od sukcesu i komfortu. Złaknieni bliskości - rozpaczliwie przed nią uciekają, uwikłani w sieć nieprawdopodobnych wydarzeń – stają na krawędzi, przekraczają granice i przewartościowują swoje życie na nowo.
W treści wiele odniesień gatunkowych, inspiracja groteską i czarnym kryminałem z tragifarsą w tle.
Wyobraźnia autorki jest wspaniała i magnetyzująca! Ukazuje zaburzone wartości w sposób wyważony i obiektywny. Klasyczna budowa powieści, z prologiem i intrygą zarysowaną już w pierwszych rozdziałach, wciąga w bieg wydarzeń przedstawionych wielowymiarowo, podobnie jak sylwetki bohaterów.
„Od dziecka słyszałam, że w roku 2000 świat się skończy. Tymczasem świat trwał i bardzo się zmienił. W latach 90-tych nastała nowa Polska i dała nam nowe możliwości, ale też nowe pokusy. Wchodząc w dorosłość w nowym tysiącleciu, jako pokolenie myśleliśmy głównie o sobie. Jesteśmy pokoleniem końca świata! Wiecznie nienasyconych egoistów” Katarzyna Błeszyńska
Galeria
