Życie szczęśliwe

Wydarzenia powieści tworzą uzupełniającą się historię, opowiedzianą z perspektywy trojga bohaterów: Pawła, Marty (jego Ĺźony), Ewy (pianistki i kochanki Pawła). Pawła, poznajemy juĹź w prologu powieści, na greckiej wyspie, gdzie spędza czas wraz ze swoją kochanką i jej dwiema koleĹźankami. Kąpię się nago w morzu, pije szampana i jest przekonany, Ĺźe odkrył w końcu prawdę i sens swojego Ĺźycia, w którym zawsze tylko pracował dla dobra rodziny, a teraz Ĺźyje dla siebie, bawi się i czerpie z Ĺźycia garściami. Pewnego dnia jego Ĺźona Marta – która zajmuje się domem i rodziną, a studia na ASP i marzenia o karierze malarki porzuciła dawno temu, robi pranie i znajduje w jego szafie bransoletkę wysadzaną brylantami. Jest przekonana, Ĺźe taki prezent przygotował dla niej mąż na jej 40-ste urodziny, tymczasem dostaje od niego filiĹźanki z drogiej porcelany. Upija się na swoim przyjęciu urodzinowym i pierwszy raz wychodzi z roli idealnej pani domu. Podejrzewa męża o zdradę i po pewnym czasie wynajmuje detektywa.

Tymczasem romans Pawła z pianistką Ewą trwa, Paweł pomaga w jej zawodowych sprawach, jedzie z nią na koncert, poznaje jej znajomych, jest nią zafascynowany, przez moment jest gotowy nawet zostawić Ĺźonę, co deklaruje kochance. Poznając Ewę bliĹźej dostrzega jej wady, egoizm i poświęcenie dla jej najwierniejszego kochanka: „fortepianu”. Kiedy pewnego dnia wychodzi z restauracji z kochanką i dostrzega zaparkowany nieopodal samochód Ĺźony, dociera do niego, Ĺźe czas zakończyć romans; niedługo potem rozstaje się z kochanką. W tym samym czasie detektyw dostarcza Marcie zdjęcia: dowód na zdradę męża. Marta jest w szoku, udaje się do mieszkania kochanki, której oświadcza, Ĺźe jest Ĺźoną Pawła. Kochanka ją wpuszcza do mieszkania, nie mówi Ĺźe rozstała się z Pawłem, kobiety rozmawiają ze sobą, Ewa pokazuje Marcie bransoletkę jaką dostała od Pawła. Między kobietami dochodzi do ostrej wymiany zdań, a następnie do bójki, w wyniku której popchnięta przez Martę kochanka upada niefortunnie, uderza głową w kamienny blat stolika na którym stoi ostro zakończona mosiężna figura ze strzałą amora i kobieta ginie na miejscu. PrzeraĹźona Ewa zaciera ślady i znika z miejsca zdarzenia, zabierając ze sobą bransoletkę. W międzyczasie z nagrania na automatycznej sekretarce telefonu w mieszkaniu kochanki dowiaduje się, Ĺźe jej mąż skończył związek z Ewą poprzedniego dnia. Paweł dowiaduje się o śmierci kochanki, jest przesłuchiwany na prokuraturze. Aby zyskać alibi Paweł wyjawia Ĺźonie prawdę o romansie i o śmierci kochanki, która miała „nieszczęśliwy wypadek” i zginęła w domu. Paweł potrzebuje alibi, którego dostarcza mu przyjaciółka Ĺźony.

Ĺťycie toczy się dalej, śledztwo w sprawie śmierci Ewy zostaje umorzone. Małżonkowie Ĺźyją razem, ale ich uczucie jest martwe. Marta zaczyna malować krwawe obrazy, ma wyrzuty sumienia, zaczyna się dziwnie zachowywać. Pewnego dnia dostaje telefon od detektywa, który pokazuje jej zdjęcia na których widać, jak Marta wchodzi i wychodzi z domu kochanki w dniu jej śmierci. Detektyw szantaĹźuje Martę, Ĺźe pokaĹźe zdjęcia policji i żąda od niej duĹźej kwoty pieniędzy. Marta zdobywa pieniądze, jednak bardzo Ĺşle się czuje i przed spotkaniem z detektywem traci przytomność, a karetka zabiera ją do szpitala. Następnego dnia w szpitalu Marta odzyskuje przytomność i jest przeraĹźona, bo obawia się, Ĺźe detektyw powiadomił policję. Ucieka ze szpitala i jedzie do domu detektywa. W mieszkaniu detektywa trwają czynności prokuratorskie, bo detektyw został zamordowany. Z notki prasowej wynika, Ĺźe detektyw był nałogowym hazardzistą i został zabity za długi. Marta zaczyna słyszeć głosy. Widzi i słyszy zmarłą Ewę, która towarzyszy jej przy malowaniu, udziela rad i wskazówek. Paweł słyszy jak Marta mówi do siebie. W epilogu małżonkowie idą razem na bankiet, na którym Paweł ma załatwić zawodowe sprawy. Marta za radą głosu nakłada bransoletkę. Na bankiecie Paweł dostrzega na przegubie Marty bransoletkę. Jest przeraĹźony, upija się, Marta nazywa prawników z przyjęcia „legalusami” tak, jak Ewa nazywała pieszczotliwie Pawła. Małżonkowie wychodzą z przyjęcia, jadą taksówką do domu. W taksówce Paweł łapie Martę za przegub dłoni z bransoletką i żąda wyjaśnień. Małżonkowie się szarpią, głos nakazuje Marcie wysiąść z taksówki. W trakcie szarpaniny Marta wypada z taksówki wprost pod koła nadjeĹźdĹźającego samochodu. Taksówka się zatrzymuje, Paweł biegnie szosą, pochyla się nad martwą Martą.

Seria Pokolenie końca świata to przejmujący portret pokolenia, wchodzącego w dorosłość u progu nowego tysiąclecia. Świat nadal trwa, a jego obrazem są ludzie opisani w misternie skonstruowanych historiach, będących słodko gorzką esencją Ĺźycia w nowym tysiącleciu.

Bohaterowie, to mieszkańcy Warszawy, uzaleĹźnieni od sukcesu i komfortu. Złaknieni bliskości - rozpaczliwie przed nią uciekają, uwikłani w sieć nieprawdopodobnych wydarzeń – stają na krawędzi, przekraczają granice i przewartościowują swoje Ĺźycie na nowo.

W treści wiele odniesień gatunkowych, inspiracja groteską i czarnym kryminałem z tragifarsą w tle.

WyobraĹşnia autorki jest wspaniała i magnetyzująca! Ukazuje zaburzone wartości w sposób wywaĹźony i obiektywny. Klasyczna budowa powieści, z prologiem i intrygą zarysowaną juĹź w pierwszych rozdziałach, wciąga w bieg wydarzeń przedstawionych wielowymiarowo, podobnie jak sylwetki bohaterów.

„Od dziecka słyszałam, Ĺźe w roku 2000 świat się skończy. Tymczasem świat trwał i bardzo się zmienił. W latach 90-tych nastała nowa Polska i dała nam nowe moĹźliwości, ale teĹź nowe pokusy. Wchodząc w dorosłość w nowym tysiącleciu, jako pokolenie myśleliśmy głównie o sobie. Jesteśmy pokoleniem końca świata! Wiecznie nienasyconych egoistów” Katarzyna Błeszyńska